ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 1911 της 05/11.12.1990 «Εισαγωγή γυναικών στις ανώτατες στρατιωτικές σχολές, ρύθμιση στρατολογικών θεμάτων και άλλες διατάξεις» (Α΄ 166).

 

Άρθρο 10

 

1. «1. Το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έχει τέκνο που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down είτε σύζυγο ή γονέα ή άγαμο τέκνο που πάσχει από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας, δικαιούται ειδικής άδειας με αποδοχές, πέραν της κανονικής, μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο.

   «Το ίδιο δικαίωμα ειδικής άδειας έχει και το στρατιωτικό προσωπικό, που έχει την επιμέλεια με δικαστική απόφαση ή είναι ανάδοχος ή θετός γονέας ατόμου που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down ή από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας. Στην περίπτωση που και οι δύο γονείς είναι στρατιωτικοί και επιμελούνται περισσότερα από ένα τέκνα, το δικαίωμα λήψης της ειδικής άδειας ασκείται αυτοτελώς και από τους δύο.»

   Η παρ. 1, όπως είχε αντικατασταθεί με την παρ. 6 του άρθρου 10 ν. 3648/2008 (Α΄ 38), αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 36 του ν. 42782014 (Α΄ 157).

   Το εδάφιο β΄ της παρ. 1 προστέθηκε με το άρθρο 16 του ν. 4361/2016 (Α΄ 10). 

   Για τους δικαιούχους της άδειας της παρ. 1 εκδόθηκε η υ.α. 446/112651 Σ. 4391 της 22/2.07.1991 «Χορήγηση αδείας σε όσους από το μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό έχουν τέκνα τα οποία πάσχουν από νόσημα που χρειάζεται συχνές μεταγγίσεις αίματος.» (Β΄ 565), κατωτ. αριθ. 42.

2. 2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται τα νοσήματα που εμπίπτουν στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, ύστερα από εισήγηση του Γ.Ε.ΕΘ.Α. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Γ.Ε.ΕΘ.Α., καθορίζονται οι προϋποθέσεις χορήγησης της παραπάνω ειδικής άδειας, η ανάκλησή της για έκτακτες και εξαιρετικές υπηρεσιακές ανάγκες, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.»

   Το άρθρο 10 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3257/2004 (Α΄ 143).

Άρθρο 19

1. «1. Δύο φυσικά πρόσωπα, κατά σειρά προτεραιότητας, σύζυγοι, τέκνα και σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ή δεν επιθυμούν, αδέλφια ή γονείς, των μόνιμων αξιωματικών και ανθυπασπιστών, των μόνιμων και εθελοντών - εθελοντριών υπαξιωματικών, των οπλιτών 5ετούς υποχρεώσεως των Ενόπλων Δυνάμεων και των οπλιτών θητείας, καθώς και των πολιτικών υπαλλήλων, μονίμων ή επί συμβάσει του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ειδικότητας πυροτεχνουργού και ναρκαλιευτή, που αποβιώνουν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής, διορίζονται, επιφυλασσομένων των διατάξεων «περί κωλυμάτων διορισμού», κατ’ εξαίρεση των ισχυουσών διατάξεων και ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών θέσεων, ύστερα από αίτησή τους, στον αντίστοιχο κλάδο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Προκειμένου για συγγενείς προσωπικού που υπηρετούσε στα κοινά σώματα διορίζονται σε κλάδο της επιλογής τους, ως μόνιμοι υπάλληλοι, σε θέση ανάλογη με τα προσόντα τους.» 

   Η παρ. 1 του άρθρου 19 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 18 του ν. 4361/2016 (Α΄10).

   Με το άρθρο 31 του ν. 4210/2013 (Α΄254), ορίζεται ότι : «Οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις ως πολιτικό προσωπικό, κατά την έναρξη, ισχύος του ν. 4172/2013, οι οποίοι είναι συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού των αναφερομένων στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 19 του ν. 1911/1990 στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, που απεβίωσαν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, εξαιρούνται της εφαρμογής των διατάξεων του ν. 4172/2013, περί διαθεσιμότητας. Σε περίπτωση κατάργησης της οργανικής τους θέσης, διορίζονται στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε προσωποπαγή θέση, που συστήνεται εντός έξι (6) μηνών, από την έναρξη ισχύος του παρόντος, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας, Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της κατάργησης της οργανικής τους θέσης και σύστασης προσωποπαγούς, λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας και δικαιούνται όλες τις απορρέουσες μισθολογικές και άλλες απολαβές. Η παρούσα διάταξη είναι ειδική και ισχύει ανεξάρτητα από την εφαρμογή άλλων διατάξεων που αφορούν τη χορήγηση ευεργετημάτων στους συγγενείς των πεσόντων εν ώρα διατεταγμένης υπηρεσίας στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων».

2. "2. Της κατά την προηγούμενη παράγραφο προστασίας εφόσον δεν υπάρχουν πρόσωπα προστατευόμενα κατ' εφαρμογή αυτής απολαμβάνουν και ένας αδελφός ή μία αδελφή των αποβιωσάντων. «Στην ίδια ρύθμιση υπάγονται και όσοι κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους ως οπλίτες γενικώς, μόνιμοι αξιωματικοί και ανθυπασπιστές, μόνιμοι και εθελοντές και εθελόντριες υπαξιωματικοί, εθελοντές πενταετούς υπηρεσίας, επαγγελματίες οπλίτες ή έφεδροι αξιωματικοί, πολιτικό προσωπικό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, καθίστανται ανάπηροι συνεπεία τραυματισμού ή ασθένειας σε ποσοστό άνω του 67% κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής, εφαρμοζομένης της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του Ν. 2913/2001 (ΦΕΚ 102 Α΄)»

   Το εδάφιο β΄ της παρ. 2 του άρθρου 19 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 3257/2004 (Α΄147).

3. 3. Οι κατά τις προηγούμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου διορισμοί ενεργούνται με κοινή απόφαση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Εθνικής Άμυνας.
4. 4. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του Π.Δ.611/77.

   Με το άρθρο 13 του ν. 2913/2001 (Α΄102), ορίζεται ότι : 

   1. «1. Της κατά το άρθρο 19 του ν. 1911/1990 (ΦΕΚ 166 Α΄) προστασίας απολαμβάνουν και οι σύζυγοι ή ένα από τα τέκνα των πολιτικών υπαλλήλων, μονίμων ή επί συμβάσει, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ειδικότητας χειριστού αεροσκαφών, που απεβίωσαν ή αποβιώνουν κατόπιν αεροπορικού ατυχήματος κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής. Όταν δεν υπάρχουν σύζυγος ή τέκνα του αποβιώσαντος, το δικαίωμα διορισμού παρέχεται σε μία αδελφή ή έναν αδελφό αυτών.
   2. 2. Σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 19 του ν.1911/1990 (ΦΕΚ 166 Α΄), όπως αυτές επεκτάθηκαν και τροποποιήθηκαν από την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν.1947/1991 (ΦΕΚ 70 Α΄), τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 12 του ν. 2109/1992 (ΦΕΚ 205 Α΄) και την προηγούμενη παράγραφο, το δικαίωμα μεταβιβάζεται στα λοιπά προβλεπόμενα κατά περίπτωση μέλη της οικογένειας αυτού που απεβίωσε ή κατέστη ανάπηρος, εφόσον προηγουμένως παραιτηθούν του σχετικού δικαιώματος ο ή η σύζυγος ή τα τέκνα αυτού.
   3. 3. Η προβλεπόμενη προστασία του άρθρου 19 του ν. 1911/1990 (ΦΕΚ 166 Α΄), όπως η παράγραφος 2 αυτού αντικαταστάθηκε από το άρθρο 12 του ν. 2109/1992 (ΦΕΚ 205 Α΄), παρέχεται και στις περιπτώσεις που ο αποβιώσας ή καταστάς ανάπηρος σε ποσοστό άνω του 67% είναι ιδιώτης και έπαθε συνεπεία ατυχήματος, που οφείλεται σε υλικό ή μέσο των Ενόπλων Δυνάμεων. Η ισχύς της παραγράφου αυτής αρχίζει από την 1.1.2000».